“De haptonomie is een
wetenschap die de wetmatigheden van het menselijke gevoelsleven bestudeert.
Zij legt zich daarbij in het bijzonder toe op het beschrijven van al datgene
wat een rol speelt in de tussen-menselijke
affectieve verhoudingen, communicatie, interacties en relaties en het
overdragen en beleefbaar maken hiervan in scholing en begeleiding.
Het begrip haptonomie is een samenvoeging van twee Oudgriekse begrippen: hapsis en nomos. Hapsis betekent: gevoel, gevoelsbeleving, tact, tast en nomos betekent wet, regel, norm. Hapto,
in het woord haptonomie, stamt van het werkwoord haptein
wat betekent: aanraken, verenigen, een relatie vestigen, zich hechten aan.... en in overdrachtelijke zin: in (tactiel) contact
treden om gezond te maken, te helen, te bevestigen. Dit specifieke contact
karakteriseert de haptonomische benadering: het
ontmoetend, helend (is heel makend, heel de mens omvattend) aanraken om de
ander in zijn wezen te bevestigen.
In haar praktische toepassing is de haptonomie geen geneeswijze of therapie
maar een benaderingswijze die binnen elk beroep van de welzijns-
of gezondheidszorg te integreren is. Op basis van deze integratie kan men
vanuit haptonomische optiek zicht krijgen op de
aangeboden problematiek, het mogelijk ontstaan ervan en wat de mens vanuit
persoonlijke vermogens en mogelijkheden daaraan zelf kan doen. Deze
begeleidingsvorm wil mensen onder meer laten ontdekken hoe zij zelf keuzes
kunnen maken, richting kunnen geven aan en daar zelf verantwoordelijkheid
voor kunnen nemen en dragen. Het appèl op de eigen
vermogens en mogelijkheden en het actief participeren is daarom essentieel
binnen een haptonomische begeleiding.
De mens neemt deel aan de leefwereld via een veelheid aan contacten en
interacties, waarbij hij voortdurend geconfronteerd wordt met de noodzaak tot
het nemen van al dan niet bewuste persoonlijke keuzes of stellingnamen.
In onze maatschappij, en ook onze opvoeding, zijn wij maar al te vaak
geneigd keuzes te maken op grond van wat wij menen dat onze omgeving van ons
verwacht of wenselijk acht.
Het is daarbij niet vanzelfsprekend te luisteren naar
wat wij diep in ons zelf voelen en beleven, en dié keuze te maken die
voor ons zélf van belang is en bij ons past. Het maken van keuzes gebaseerd
op datgene wat men van ons verwacht kan zelfs zo eigen geworden zijn dat men
de innerlijke overtuiging gekregen heeft dat het zo hoort. Als wij hebben
geleerd op dié grond keuzes te maken blijkt het op latere leeftijd niet
eenvoudig om te kunnen beluisteren hoe het voor ons zélf ligt. Hierin
kan een belangrijke grond gelegen zijn voor stoornissen in het persoonlijk
fungeren en het zich daarbij al dan niet welbevinden.”
Beschrijving: Wetenschappelijk instituut voor
haptonomie, Grave.
|
Praktijk haptotherapie
Utrecht >>
Ambulante
praktijk >>
SvVH Haptonomie >>
|