Neurologen stellen vast:

Emoties gaan door de huid

U weet het nog van uw verliefdheid: hij/zij streek u over de arm en daar ging me een gevoel door u heen. Dat was natuurlijk de reactie van een hart in hemelse sferen, of niet? Canadese en Zweedse neurologen laten in ‘Nature Neuroscience’ van september weten dat het vlindergevoel letterlijk in uw arm ontstond, ter plekke opgewekt door ‘emotionele zenuwbanen’.

De ene tastzenuw is de andere niet, ontdekten de onderzoekers bij een vrouw wier voornaamste tastzenuwen over haar hele lichaam niets meer registreerden. Slechts een kleine groep van specifieke gevoelszenuwen bleek nog intact. Het betrof zenuwvezels zonder de normale isolatielaag van eiwitten – de myelineschede – , waardoor ze prikkels nogal traag geleiden. Maar het gevoel dat ze in de hersenen opriepen was er niet minder door: de vrouw kreeg bij een lichte aanraking van de arm met een zachte borstel al en erg plezierige gewaarwording.

Dat verzon ze niet, bewezen de neurologen. Zij maakten gedetailleerde hersenfoto’s, waarop zichtbaar was dat de liefde echt door de huid gaat. Bij het aaien over de arm lichtten cerebrale hersengebieden op die bij het zien van een romantische film of bij seksuele opwinding ook alert worden.

Daar moesten die paar overgebleven, nog functionerende zenuwvezels voor verantwoordelijk zijn. Dergelijke zenuwen komen alleen voor in harige huid: als met een borstel over de palm van haar hand werd geaaid, voelde de vrouw niets. Zijn deze zenuwen speciaal ontworpen voor emotionele gewaarwordingen? Zou kunnen, ze reageren in elk geval niet op pijn- of temperatuurprikkels, en de neurologen konden via deze zenuwen ook geen kriebel opwekken.

Misschien zijn ze er echt voor de affectie, door in de hersenen een hormonale reactie op te roepen. Dat vermoeden komt niet uit de lucht vallen maar is gebaseerd op een oude studie van babyaapjes die na aanraking van de huid innig contact zochten met een lappen surrogaatmoeder.

Bron: Trouw, 29 juli 2002